Mijn rugzak zit vol met papierstrookjes waarop ik gedachten neerschrijf .
De verhalen van vrienden en gebeurtenissen in de stad, op de trein pik ik op en ze beginnen een eigen leven te leiden. Aan inspiratie geen gebrek.
http://ltauteurs.blogspot.com/2009/10/erika-de-sterke.html
Over haar perziken huid
glijd ik
behoedzaam naar beneden
zoek die ene verborgen holte
vochtig en gehuld
met weerbarstige krullen
ze geeft geen enkel teken
van leven
maar wacht af
geduldig spinnend
opeens
met opgeheven kin
komt ze in beweging
smekend
in onmogelijke bochten
meester over mij
haar kansloze prooi