Tom Driesen, de Turnhoutse dichter / slammer theatermaker (ook wel the godfather van de kempische poëzie) heeft vrienden. Vrienden met talent en op de nacht van de powezie nodigt hij uit!
Het wordt een jamsessie tussen jazz pianist Filip verdick, Tom en vijf gastdichters. Een uur lang geven ze het beste van zichzelf, poëzie, jazzpoetry, slam, songwriter muziek en jazz zullen in elkaar overvloeien in wat allang geen experiment meer is maar een beproefde formule op kempische podia, een fijne ontmoeting.
Het wordt een jamsessie tussen jazz pianist Filip verdick, Tom en vijf gastdichters. Een uur lang geven ze het beste van zichzelf, poëzie, jazzpoetry, slam, songwriter muziek en jazz zullen in elkaar overvloeien in wat allang geen experiment meer is maar een beproefde formule op kempische podia, een fijne ontmoeting.
Filip Verdick: Jazz pianist, muzikaal brein achter oude en nieuwe projecten als vb cavanna en singer songwriter
*
Charlotte van den Broeck: Jonge schrijfster/ actrice studeert taal en letterkunde. Haar teksten zitten vol rijke bevreemdende en toch herkenbare beelden, zo eerlijk dat het pijnlijk is : heeft een collectie oude mannen....
De Marmerkreeften.
Ik heb vannacht gedacht, mijn lief
aan de gouden scharen van de marmerkreeften
en hun klauwen naar teerspijs en drank,
omdat ik vier maanden niets te eten gaf
en hoe die gouden klauwen afblaakten
in het zure water waar ik hen bracht,
waar geen regen het bruin weer blauw balsemde
en de hardheid van dat water enkel merkbaar was
voor zulke tweederangs rivierdieren.
Laten we uit dit zachte merg het zilver blazen
En het in slierten van terpentijnde grond versieren,
het milde heupwiegen van de pijnbomen,
minder meewarig dan de marmerkreeften,
maar nog steeds geen zalf.
Je mag uit het blanke metaal van mijn bleke wangen
een brons gieten dat niet roest
en geen groen aanvreet op onze voetzolen
Ik heb vannacht gedacht, mijn lief
Aan de dode marmerkreeften in het water
en hoe ik nu al vergeet hoe goud ze waren
Blaas het zilver uit dit zachte merg
En smeer het op mijn bleke wangen
als terpentijnen oorlogskreten
in dit milde heupenwiegen
Kunnen we het bruin weer blauw maken.
Ik heb vannacht gedacht, mijn lief
aan de gouden scharen van de marmerkreeften
en hun klauwen naar teerspijs en drank,
omdat ik vier maanden niets te eten gaf
en hoe die gouden klauwen afblaakten
in het zure water waar ik hen bracht,
waar geen regen het bruin weer blauw balsemde
en de hardheid van dat water enkel merkbaar was
voor zulke tweederangs rivierdieren.
Laten we uit dit zachte merg het zilver blazen
En het in slierten van terpentijnde grond versieren,
het milde heupwiegen van de pijnbomen,
minder meewarig dan de marmerkreeften,
maar nog steeds geen zalf.
Je mag uit het blanke metaal van mijn bleke wangen
een brons gieten dat niet roest
en geen groen aanvreet op onze voetzolen
Ik heb vannacht gedacht, mijn lief
Aan de dode marmerkreeften in het water
en hoe ik nu al vergeet hoe goud ze waren
Blaas het zilver uit dit zachte merg
En smeer het op mijn bleke wangen
als terpentijnen oorlogskreten
in dit milde heupenwiegen
Kunnen we het bruin weer blauw maken.
*
Wouter van Peer: Komische poëet, poëtische comedian. Performer en all rounder, grote knuffelpeer, bekend van meer van peer, the peer friends, en de automaat.
*
Maks Van de Ven: Jonge dichter, maar reeds lid van de bende van de automaat. Veel belovend en en dolenthousiast, blogger en groot talent.
AIRMILESOnze armen als vleugels,
die ons laten zweven
op elkaars lichaam.
Onze hoofden als cockpit,
om ons te sturen
naar waar me maar willen.
Onze monden als stuur,
die ons op koers zullen houden
als geen ander dat ooit zal kunnen.
En dan twee paar benen,
om de boel in evenwicht te houden.
Gisteren heb je me leren vliegen.
Vandaag ben ik gevlogen,
uit je handen, uit je zicht…
Maar weet dat, als ik weer land,
het zéker in jouw armen zal zijn.
http://versmarkt.wordpress.com/
AIRMILESOnze armen als vleugels,
die ons laten zweven
op elkaars lichaam.
Onze hoofden als cockpit,
om ons te sturen
naar waar me maar willen.
Onze monden als stuur,
die ons op koers zullen houden
als geen ander dat ooit zal kunnen.
En dan twee paar benen,
om de boel in evenwicht te houden.
Gisteren heb je me leren vliegen.
Vandaag ben ik gevlogen,
uit je handen, uit je zicht…
Maar weet dat, als ik weer land,
het zéker in jouw armen zal zijn.
http://versmarkt.wordpress.com/
*
Hadjira Hk: gooide hoge ogen op kunstbende Turnhout: jonge schrijfster, dichteres en performer. Deed reeds gastoptredens in de automaat en is klaar om de wereld te bestormen op de nacht van de powezie.
*
Max Greyson: internationaall slammer uit het vlaamse internationale slam team: maatschappelijk geëngageerd, viriel en recht voor de raap, poëtisch en gevat.
*
